äNajgorszy" jest swoistym dodatkiem do głośnej ätrylogii łotrzykowsko-heroicznej" Waldemara Łysiaka (äDobry", äKonkwista", äNajlepszy") u a zarazem stanowi zupełnie odrębną pozycję, dzieło, które można z satysfakcją czytać bez znajomości wspomnianej trylogii. Jednak, oczywiście, äNajgorszy" rozszerza cykl u dzięki niemu trylogia stała się czteroksiągiem vel tetralogią. I chyba ów drugi (grecki) termin jest tu trafniejszy niż określenie czteroksiąg, bo starożytni Grecy zwali tetralogią widowisko teatralne będące czteroczęściowym cyklem w układzie 3 + 1 (trylogia złożona z trzech tragedii oraz dramat satyryczny).Tylko pozornie äNajgorszy" jest literaturą polityczną (dotyczy to zresztą również wszystkich tomów czteroksiągu). Już szesnaście lat temu Łysiak kpił u progu swego memuaru: äPisanie literatury politycznej interesuje mnie w równym stopniu co statystyka, kulturystyka i robienie swetrów na drutach. Obchodzi mnie zupełnie inna dziedzina ewolucji. Tym moim konikiem jest zoologia; wszystko co piszę to czytanki z życia zwierząt". Po czym dał przykład z wysokiej literackiej półki, mówiąc, iż nazywanie jego powieści politycznymi miałoby ärównie dużo sensu, ile miałoby twierdzenie, że źHamlet» jest sztuką o perypetiach dynastycznych dworu duńskiego w Średniowieczu. Treścią źHamleta» jest właśnie to u perypetie dynastyczne na duńskim dworze królewskim w Średniowieczu u a przecież jest to czytanka o czymś zupełnie innym, o mentalno-hormonalnych perypetiach osobnika wieńczącego długi darwinowski łańcuch pokoleń". Reasumując swój wywód, Łysiak stwierdził: äDusza ludzka interesuje mnie tysiąc razy bardziej". Istotnie u w äNajgorszym" zaglądamy głęboko do dusz mężczyzny i kobiety toczących dialog, o którym aż po finał nie będziemy wiedzieć ile mieści prawdy, a ile mistyfikacji, co tu jest stroną realną, a co teatralną. Czy główną bohaterką äNajgorszego" jest twarda walka, czy może konkursowa pycha instynktów profesjonalnych, czy raczej falsyfikacja rzeczywistości bliska sferze onirycznej? Na to pytanie może czytelnikowi odpowiedzieć wyłącznie lektura dzieła.